Gezi Parkı direnişinden öğrendiklerim

Banu Conker, Grafik Saati Kadınlar Kulübü

Yazan: Banu Conker Blogum Facebook sayfam Twitter sayfam Transformal nefes Ben Onu Tuz Kadar Sevdim Facebook

Eskiden suların şehre taksim edildiği Taksim semtinin bugüne kalan tek parkı olan Taksim Gezi Parkı; ağaçların dilediği kadar uzayabildiği, biraz harabe, ama herkesin nefes alabildiği, günümüzde sayıları çok azalan yerlerden biri.

Bu park bir AVM’ye kurban edilmek istendi ki bence bu, geleceğimize, çocuklarımızın hayatlarına koca bir delik, şehre ise büyük bir ihanetti. Ağaçların değerini bilemeyenler için bu ağaçlar sadece üç, beş ağaç idi belki, ama gerçekte bu üç beş ağaç belki de ülkenin değişen kaderi olacak ve Gezi direnişini başlatacaktı.

Ben Gezi eylemlerinin en başından beri içinde değildim ve zaman zaman destek olmak için gittim; ama bu süreçte çok şey öğrendim. Şimdi biraz toparlamaya çalışayım ve son günlerimin bilançosunu benim de eskiden doğru bildiğim yanlışları yazarak anlatmaya başlayayım.

Gezi direnişinin bana öğrettiği doğru bilinen yanlışlar:
1.) Gençlik hiçbir işe yaramıyor, hepsinin elinde telefon, sürekli mesaj atıyorlar: Aslında böyle değilmiş, aslında gençlik ateşi parmaklarının ucundaymış artık. Eski kuşaklar bunu anlayamamış. Twitter ve Facebook üzerinden bir devrim yapıldı. Artık sosyal medyayı tek geçiyorum, çok büyük bir güç.

2.) Medya her şeyi haber yapar: Aslında öyle değilmiş. Medya sadece kendi penceresinden olanları görür ve gösterirmiş. O pencerenin çerçevesi para olduğu için bazen eli kolu bağlı, bazen sadece bir düşüncenin peşinde, ama çoğu zaman objektif değil, sübjektif olabiliyormuş. Artık medyanın gösterdiğini sorgulamaya, hepsine inanmamaya, gerçekleri değişik yönlerden sorgulamaya başladım.

3.) Türk insanı çok bilinçsiz, doğayı sevmiyor: Yok, öyle değilmiş. Hala ağaç seven, ağaçlara özgürlük, düşünceye özgürlük isteyen çok insan varmış.

4.) Ayrımcılık çok arttı: Evet, ayrımcılık var, ama insanlarda ayrımcılığın da ayrımcılığı başlamış. Bilinç ne kadar yüksekse, insanlar aslında çok farklı olsalar bile birbirlerini yaftalamadan birlikte yaşayabiliyor. Bağlandıkları tek bir düşünce bile olsa rahatça bir araya gelebiliyorlar.

5.) Cehalet insanların okumamasıdır: Hayır, kocaman bir hayır, cehalet ruhun frekansının düşüklüğüymüş. Sokaktaki adam üniversite mezunu adamdan/kadından daha bilge olabiliyormuş.

6.) İnsanlar çok kaba: Hayır, insanlar kabalaştırılmış. Aslında özlerinde o kadar iyiler ki… Park’tan dışarıya sızan nezaket önlenemiyor. Herkes daha yumuşak, her yerde hem de. Otobüste, minibüste bir sakinlik hakim. İnsanların yüzü gülmeye başladı.

7.) Toplumumuzda herkes için insan sevgisi en büyük değerdir: Twitter’da takip ettiklerime baktığımda maalesef öyle olmadığını gördüm. Bazı kişilerin kendileri gibi düşünmeyenlerin başına gelen tüm katliama sessiz kalıp kendileri gibi olduğunu düşündüklerinin başına gelenleri öğrendiklerinde ayağa kalkmaları tüylerimi ürpertti. Ölen insanlara sessiz kalınırken bir kadının tartaklanması sorun oldu onlar için. O kadının tartaklanmasını da tabii ki onaylamıyorum, ama böyle konularda herkes eşit muameleyi hak eder. Asıl ayrımcılık budur ve çok tehlikelidir, çünkü insanı insanlıktan çıkartır.

8.) Yardımlaşma dayanışma duygusu eskiden daha çoktu: Birlikten kuvvet doğar… Hep bildiğim bir şeydi, şimdi bir ise yaşayarak öğrendim. Yangın söndürülürken, kendini savunurken imece usulü yardımlaşmak hala kanımızda. Kısacası, dayanışma ve yardımlaşma bilincinin azaldığı da doğru değil. Değişen tek şey, feda kültüründen birey bilincine geçiş.

9.) Sistem her zaman insanı düşünür: Hayır! Bu da doğru değil. sistem sadece sistemin sürmesini düşünür, çıkan ayrık otlarıysa hemen ayıklanmaya çalışılır.

10.) Hükümet her zaman ülkesi için çalışır: Öyle olmayabiliyormuş. Bir ülke vatandaşıyla varolur, dolayısıyla her vatandaş değerlidir, her vatandaş ülkesinde mutlu olmalıdır. Hiçbirimizin hayatı mükemmel değil, ama asgari müşterekte buluşmamız gerekir.

11.) Umutsuzluk dizboyu, ne olacak bu memleketin hali? : Yaşam varsa umut da vardır, asfaltın arasından filizlenen çiçek gibi içimde umut. Gerçekten güzel günler geliyor artık.

12.) Özgür olan insan, dışarıda dolaşabilen insandır: Hayır, önemli olan fiziki özgürlük değil, ruhun özgürlüğüymüş. Ruh özgürse gerisi teferruat.

Sevgili anneler, ben çocuğum için güzel bir dünya istiyorum; mutlu olabileceği bir dünya, kendi değerini ve geri kalan her şeyin değerini bileceği bir dünya. Değerli olmak sadece para ile ilgili değil, bizim için ne ifade ettiğiyle ilgili. Bizim için ifade yaşanmışlıkla ilgili. Yaşadığımız yere ihanet aslında kendimize ihanet, geçmişimize sahip çıkmamak, köksüz kalmak yine kendimize ihanet. Benim için, bu hainliğe girmeden yaşamak özgürlüğü, bilinci, aydınlığı ve mutluluğu temsil ediyor. Bilmem, siz ne düşünüyorsunuz?

Copyright: Her hakkı saklıdır

Gezi Parkı Haberleri
 

grafiksaati.orgpowered by Yahoo inc.

Tags: Taksim Gezi Parkı, diren gezi parkı, taksim gezi parkı olayları, taksim gezi parkı olayları taksim gezi parkı olayları son durum, occupy gezi, occupy taksim, occupy Turkey, occupy türkiye

Hukuki sorumluluk beyanı: Bu yazı ve gelecekte yayınlanması olası tüm Hayata Dair haberlerinde hukuki sorumluluk Hayata Dair internet sitesine aittir. Yazarların hukuki sorumluluğu yoktur Yazıdan ancak kaynak göstererek ve link verilerek, en fazla 2 paragraf alıntı yapılabilir. Ancak kesinlikle ekleme çıkartma veya değişiklik yapılamaz.Aksi belirtilmedikçe hukuki sorumluluk sadece Hayata Dair alan adında yer alan yazılar için geçerli olup, alan adı genel olarak htttp://grafiksaati.orgşeklinde tanımlanır. Alıntı yapan sitedeki içerikten ne grafiksaati.org, ne de yazıda katkısı olabilecek kişiler sorumlu tutulamaz. Mail yoluyla düzeltme talep edilebilse dahi olası tebligatların geçerli olabilmesi ancak künyede yer alan adrese tebligat yapılmasıyla mümkün olabilir. Yazıların hukuki sorumluluğu yayın yönetmeni ve sorumlu yazı işleri müdürü olarak Tevfik Elçioğlu'na aittir. grafiksaati.orgYahoo inc. tarafından desteklenir; whois records ise şöyledir.